op zendstation zestien lopen vanaf half acht reporters
kijkcijfers en sterren achterna, zeventien, achttien
we landen in een oorlogsreportage over amerika
vlot van vete en vettig eten
wij wippen op onze schommelpaarden en dikke kussens
op en neer steeds sneller, steeds dieper, blijven kijken
aan het front rennen mannen met helm door de modder
prikken met smal lemmet tegenstanders lek, ergens
haperen vingers aan prikkeldraad, haken blikken met haast
zich in darmen van lijken van wild vee en vijand
boven geven vader en moeder elkaar rechtstaande ja’s van vlees
wanneer we struisvogels voor breedbeeld spelen
vlak voor bloed langs lopen en benen in leembodem lekt
telt de blik van kinderen dubbel in televisiestatistieken
categorie: beklijfcijfers
we maken grotten en holen van rugkussens en stoppen onszelf weg
helaas, schoten boren zich in de woonkamer dwars
door dons zitvulling en onschuld heen
klus klaar, vader zapt in flanellen pyjama de ellende weg
we knippen vlaggen van tekeningen en
geven in bed over