De volgende dag langs de kant van een verlaten, puntgave weg
gadegeslagen door een traag herkauwende koe – toe, gun me
een vachtje om me aan te warmen – een bord. Oranje.
Man met schop. Críoch – dit is het einde
van de werkzaamheden. Door haar ogen kijk je me aan.
Ik zie je denken: je had maar één taak.
Hier betekenis aan te geven.